Saltar ao contido principal
Se aperto os ollos
os ourizos xa abren,
dorme maio.
Levántate nebra,
cantan os grilos,
viaxa dona chuvia
quente coma un corazón,
a furia da furna,
Decidida, a súa proa
que nel anda, como unha espiña.
Polo cadro da ventá,
durante o día.
Deixádeme libre,
nunha escola onda o mar.
En primeira persoa,
eu vivín nunha cidade de iogur.
De brancos cabelos,
todos quedan en silencio
pasa o tempo e non di nada.
Teño o corazón selleiro,
para sempre,
Galiza docemente ,
Ama, soña, salouca,
os silencios.