Se aperto os ollos
               os ourizos xa abren,
dorme maio.
               Levántate nebra,
cantan os grilos,
               viaxa dona chuvia
quente coma un corazón,
                a furia da furna,
                                           Decidida, a súa proa
                                           que nel anda, como unha espiña.
                                           Polo cadro da ventá,
                                           durante o día.
Deixádeme libre, 
                nunha escola onda o mar.
En primeira persoa,
                eu vivín nunha cidade de iogur.
De brancos cabelos,
                todos quedan en silencio
pasa o tempo e non di nada.
                Teño o corazón selleiro,
 para sempre,
                 Galiza docemente ,
Ama, soña, salouca,
                 os silencios.