O traxecto da casa ao IES Elviña. DESIRÉE

O traxecto de casa ao IES Elviña:
Todas as mañás o mesmo, levántome apresurada, almorzo, vístome e a correr para non perder o autobús (só en algúns casos) e  os outros son  a primeira salvo polas persoas que esperan o bús vermello que pasa antes co do instituto, paso dun extremo ao outro.

 As persoas que agardan na marquesiña son sempre as mesmas hai unha rapaza en especial que vive no meu edificio pero non teño moito trato con ela e a parte de ser maior ca min non vai ao meu instituto, o caso e que ela sempre perde o transporte do seu centro e ten que levala a nai, pero en fin a min no me importa. Somos moitas as persoas e non acabaría hoxe de describilas así que vamos con outras que seguro coñecedes. Os que agardan o transporte escolar conmigo son un  tal Marcos, Brais e un amigo seu, tamen están Ainhoa e Noelia.


 O transporte pasa as 7:55 moi pronto para o meu gusto pos aínda eston insomnia. Séntome na 3ª fila a dereita na ventá. Pasamos por un aparcadoiro, e é a parada de Martin Trillo. A partir de aquí vamos falando, ainda que cando paramos por un paso de peóns  ou ben porque hai unha marquesiña virome a ver o traxecto. Ao chegar Andres poñese a falar con Martin e eu que non me interesan os deportes no sentido profesional sumome no camiño. Preto do supermercado hay unha caixa de correo e de vez en cando vese algún madrugador votando unha carta. Cando chegamos a un caixeiro, son as oito en punto e na radio cantan unha canción moi graciosa. Pasamos por unha ponte e delado hai unha sinal de paso de peóns tapada pola maleza. Chegando ao centro hai unha encrucillada e moitos faroles. Xiramos a dereita e entramos no recinto escolar agarro a mochila e suboma as costas, comezamos un novo día de instituto.

corrixir
refacer
organizar en parágrafos
contar máis dereito
escribir sen presa