Chegara tarde o lobo para desfacer a casa do primeiro porquiño. Chegou correndo, estaba sen alento. Xa que non podía soprar esperou un pouco. De pronto saíu un coello branco da casiña de palla e foise correndo. O lobo, sen saber que andaba a pasar, seguiuno coa mirada e viu como sacaba un antigo reloxo de bolsillo da chaquetiña antes de desaparecer. Sorprendido, por fin soprou e quedou aparvado mirando os restos da casa ao ver que xa non había porquiño, se non, BRANCANEVES. O lobo toleou e desmallouse.
MOI MELLORABLE