O poema do clima

POM!POM!Peta na porta
o vento invernal.

Prefiro non abrir,agardaréi
ao agarimoso verán.

Chove!Chove!Chove!E volve a chover
cando chove,o amor florece desde dentro.

Se apreto os ollos
ven onda nos o iverno
xunto co vento e as follas.

Manchas de humildade
e orfo na noite fría,
pasa o tempo
e non dan nada os amores